வருவோரை எல்லாம்
வணக்கம் சொல்லி
வரவேற்கும்
மாரி பிஸ்கெட்டும்
சோளக்கருதும் தின்ன
பழகிவிட்டது
தொலைபேசி
மணிச்சத்தத்தையும்
அழைப்பு
மணிச்சத்தத்தையும்
எழுப்பி
ஏமாற்று வேலை பழகும்
கள்ளமாய் சிரிக்கவும்
கற்றுக்கொண்டு விட்டது
வேலைக்காரியை
வீட்டுக்காரியைப் போலவே
திட்டும்
ஹோம்வொர்க்
செய்யாத மகனை
முட்டாப்பய மகனே
என்று ஏசவும் செய்யும்
பூணையைக் கண்டால்
மட்டும்
குரலைப் பூட்டும்
தற்கொலைக்கு
முயன்ற கிளி
கயிற்றுத் தடம்
கழுத்தில்
அடிமை சோகம்
சொல்லும்
வருங்காலம்
சீட்டில் உணர்த்தும்
வகையும் மறந்த கதை
கூண்டு விட்டு கூண்டு
பாயும் குறக்களி வித்தையில்
என்னை ஜெயிக்கும்
வேலைக்காரி மீதான
சபலத்தை
மறைத்து
கிளி பற்றி
பயம் பழகும் என்
பிறன்மனை நோக்கா
பேராண்மை
8 comments:
கிளிப்பேச்சு எல்லாம்
கண்டுகொண்டதை
கற்றுகொள்வதே
உங்க வீட்டிலும் அப்படிதானா!!
கடைசி வரிகள் அருமை.
நல்லாருக்கு ராகவன்.
நல்லா இருக்கு பாஸ்
கிளியும் வீடும், கிளியும் மனிதர்களும், கிளியும் அடிமைத்தனமும், கிளியும் கிலியும் இப்படி ஒன்றிலிருந்து ஒன்றுக்கு கூடு விட்டுக்கூடு தாவுகிறது கவிதை. கிளியைக்காணோம். கடைசி வரிபடித்து விட்டு கள்ளத்தனமாகச் சிரிக்கவைக்கிறது யார் ?
அப்புறம் 'குறக்களி' சரிதானா. ரொம்ப நேரம் நிற்க வைக்கிறது கவிதை. ரொம்ப நல்ல கவிதை.
ஆஹா..கவிதை அருமை ராகவன்.மொத்தக் கவிதையையும் தலைப்பில் அடக்கியிருக்கிறீர்கள்.
கழுத்து வட்டம்...வேறெங்கும் காணாத காட்சி!
நன்றாக இருக்கிறது
வாழ்த்துக்கள்
விஜய்
ராகவன் இரண்டு நாள் அலைச்சல், பணிகளுக்குப் பிறகு இன்று சாயங்காலம்தான் வீடு வந்தேன். இப்போதுதான் உங்கள் வலைப்பக்கம் வந்தேன். கழுத்துவட்டம் போட்ட கிளி என்னக் கொத்திக்கொண்டே இருக்கிறது. வலிக்கிறது. குறுகுறுவென இருக்கிறது.முத்தம் போலவும் இருக்கிறது. எல்லாமும் இந்தக் கவிதைக்குள் இருக்கிறது.
சரி. கூண்டு விட்டு கூண்டு பாய்வதற்கும், கூடு விட்டு கூடு பாய்வதற்கும் வித்தியாசம் உண்டே!
அன்பு சந்தானசங்கர்,
அன்பு நவாஸ்,
அன்பு காமராஜ்,
அன்பு வேல்ஜி,
அன்பு கவிதை(கள்),
அன்பு மாதவராஜ்,
உங்கள் அனைவருக்கும் நன்றியும், அன்பும்
ராகவன்
வித்தை கற்று கொண்டு விட்டீர்கள் ராகவன்.எள்ளல் ததும்பும் புது மொழி இது.அருமையாய் இருக்கு.கவிதையை தனி தனியாய் பிரிச்சு பேச வேணாம்.மொத்தமும் அழகு எஜமான கிளி போல..
Post a Comment