ப்ரியமனுஷிகள்...

உறவுகள் தடாரென்று துளிர்க்கிறது... நேற்று பார்க்கும் போது இந்த மலர் இல்லை, இந்த துளிர் இல்லை இன்னும் எத்தனையோ இல்லைகள்... நாளை மற்றொரு நாளே என்று எப்படி சொல்ல முடியும்...? எல்லாமே புதுசாய் மாறும் போது... தார் ரோட்டில் படம் போடுபவன் மனதுக்குள் வியாபித்திருக்கும் வர்ண கலவைகளில் படர்ந்து பரவும் ஓவியம் அது, எப்படியோ இழைத்து, வளித்து, பொடித்து, அசக்கி கொண்டு தந்து விடுகிறான் ஓவியத்தை அதன் தன்மை மாறாது ... ஒவ்வொரு சமய இடைவெளியிலும் புதியதாய் ஒன்று உருவெடுத்திருக்கும், அவன் வரைவதில். எல்லோர் கைகளிலும் இருக்கிறது காலம் விட்டு சென்ற வர்ணப் பொடிகள் மெனக்கேட்டோ அல்லது அதுவாகவோ வழிந்து விழும், விழுந்த இடத்தை இயன்ற அளவு மாற்றி வேறு வர்ணத்தை கொடுத்திருக்கும், அது போல தான் எனக்கு காலத்தை மீறி உறவுகள் புதுபுது வர்ணங்களில் இந்திர தனுசாய்.

இந்த அன்பும், பிரியமும், நட்பும் உள்ள எல்லா உறவுகளும் இப்படித் தான் போல. ஒரு யீஸ்ட் போல தன்னை பிளந்து பிளந்து புதிய உறவை பரிமளிக்கிறது. வலைப்பக்கங்களின் அன்பில் விளைந்த ஒரு நட்பு காமராஜ்... காமராஜின் பதிவுகளுக்கு பின்னூட்டம் போட, மாதவராஜ் உள்ளே புக... பின்னூட்டங்களில் வளர்ந்தது ஒரு நட்பு. காமராஜின் பின்னூட்டத்தில் என் பின்னூட்டத்தை படித்து ராகவன் எங்கே இருந்தீர்கள் இத்தனை நாள் உங்கள் கைய பிடிச்சிக்க தோணுதுன்னு சொன்ன ஒரு மனுஷனை அடையாளபடுத்தியது கருவேலநிழல். பின்னூட்டங்கள் பின்னிய வலையில் மாட்டிக்கொண்டோம் பரஸ்பரம், பின்னூட்டங்கள் நிர்மாணித்த கம்பிகள் வழி குரல் தொடர்பும் தொடர்ந்து, உறவுகளின் மற்றொரு பரிணாமம் இயல்பாய் வளர்ந்தது. பிள்ளைக்கலி ன்னு ஒரு கவிதை எழுதப்போக, . மஹா நம்ம மகள் ராகவன்னு சொன்ன போது... இது ஒருவிதமான தேறுதலுக்கான வார்த்தைகள் என்று மட்டுமே நினைத்தேன். அது இல்லை என்பது இப்போதைய நிதர்சனம்.

ஒரு நாள் பாரா பேசும் போது, மகாகிட்ட உங்க நம்பரும், மெயில் ஐடியும் கொடுத்திருக்கேன் பேசுவா என்றார். நானும் அப்போதைக்கு அதை கேட்டு அப்புறம் மறந்து விட்டேன். ஒரு வேலைப்பளு அழுத்தும் நாளில் அழைத்தாள் மகா, என்னால் சரியாக பேசமுடியவில்லை அதிலும் அவள் அப்பா என்று அழைத்த போது அபத்தமாக என்னை சித்தப்பா என்று கூப்பிடு எனக்கு அப்பா வயசு வரலை என்று சொல்லி விட்டேன், அது அவளை பாதித்தது என்று பின்னாளில் தெரிந்து கொண்டேன்... அதன் பிறகு அவளிடம் இருந்து எந்த தகவலும் இல்லை. எனக்கு தயக்கமாக இருந்தது... ராஜாராமை வைத்த இடத்தில் நாம் எங்கு இருக்க போகிறோம் என்று தோன்றியது... பிறகு ஒரு நாள் நானே அவளிடம் பேசினேன்... அங்கு தொடங்கியது ஒரு அழகான நட்பு கத்திரிப்பூ மாதிரி... உலகத்தின் அத்தனை விஷயங்களும் பேசினோம்... வார்த்தைக்கு வார்த்தை அப்பா அப்பா என்று உருகுவாள்... நானும் தகப்பனாய் மாறி நிறைய விஷயங்கள் சொல்லி கொடுக்கிறேன் அவளுக்கு, அவளும் எனக்கு சொல்லி கொடுக்கிறாள்.

கடகடவென்று வளர்ந்தேன் எனக்குள், அவளுக்குள் எங்கள் உறவுக்குள்... அதற்குள் அவர்கள் வீட்டு ஆட்களிடம் அறிமுகமானேன்... முகம் தெரியாமலே எல்லோரும் எனக்கு உறவாய் போனார்கள்... அவள் சென்னையில் இருந்து அவளுடைய பெரிய தாத்தா இறந்ததற்காக போயிருந்தாள், ஜோதில்பட்டிக்கு... பாரா ஒரு முறை புரைக்கேறிய மனிதர்களில் என்னைப் பற்றி எழுதும் போது காந்தி பெரியமாவுடன் ஒப்பிட்டிருப்பார்... அதை மகா காந்தி பெரியமாவிடம் சொல்ல, கணவனை இழந்து ரெண்டு நாட்களே ஆன காந்தி பெரியம்மா என்னிடம் பேசினார்... மகா போனில் அழைத்து கொடுக்க... பேசினார் காந்தி பெரியம்மா...

ஒரு மூன்று நிமிடங்கள் மாத்திரமே... பேசிய வார்த்தைகளை ஓர் சின்ன துண்டு காகிதத்தில் எழுதி விடலாம்... ஆனால் அதில் பெருகிய அன்பு, பிரியம் எதிலும் அடங்காது... குரலில் என்னுடன் பேசும் சந்தோசம், கருணை, பிரார்த்தனை, வாழ்த்து எல்லாம் இருந்தது... எனக்கு பேச்சே வரவில்லை... சந்தோசம்மா என்பதைத தவிர...
கணவர் இறந்ததை சொல்லிவிட்டு, எனக்கு எல்லாம் கிடைத்தது, திருப்தியான வாழ்க்கை வாழ்ந்தேன், எனக்கு வாழ்க்கையில எல்லா சம்பத்துக்களும் கிடைச்சது... என்ற பிரகடனம் எல்லாவற்றையும் சொல்ல முடிந்தது அவர்களால் ஒரு சில நிமிடங்களில்... பாரா என்னை ஏன் காந்தி பெரியம்மாவிடம் ஒப்பிட்டார் என்று தெரியவில்லை... அவர்கள் அன்பின் வழி எனக்கு தெரியாத பாதை, தூரத்தில் இருந்து போகலாமா, வேண்டாமா என்று யோசிக்கும் நிலை என்னுடையது... வாழ்க்கையை வாழ்ந்தவளின் வாக்கு எனக்கு வரப்பிரசாதம். பாராவுக்கு ஒரு மிகப்பெரிய நன்றி!

குலம் தரும் செல்வந்தந்திடும்... நிலம் தரம் செயும், நீள் விசும்பு அருளும் உங்களுக்கு பாரா...

தெரிஞ்சோ தெரியாமலோ, நூறு முறை பதிவு செய்தாயிற்று ஒரே விஷயத்தை... நூறு முறையும் படித்து என்னை வலுவாக்கிய என் நண்பர்கள் அனைவருக்கும் வந்தனங்கள்...  குறிப்பாய் என் பிரிய காமராஜ், என் ஆசான் மாதவராஜ் மற்றும் என் சகோ பாராவிற்கும் என் அன்பும், பிரியத்தின் பெயர் சொல்லும் மனோரஞ்சித பூக்களும்...