அகத்திணையின் புறம்...

பூக்கார கனிக்கு
அது என்னமோ
ராமகிருஷ்ணன் அண்ணனை
அதிகம் பிடிக்கும்

பேசும்போது கைய பிடிச்சுக்கிட்டு
பொது கிணற்றில்
நின்று கொண்டிருப்பவனை
பார்க்கையில் வித்யாசமாய் இருக்கும்

பூ விற்க வரும்போது
யக்கா! என்னும் அவன் குரலில் இருக்கும்
மெலிதான கொலுசொலி போன்ற சிரிப்பு
அவனை வேறுபடுத்திக்காட்டும்

சட்டையும் பூப்போட்ட லுங்கியும்
தான் அவனின் பிரத்யேக உடை
மேலே ஒரு துண்டு குறுக்கால
கட்டி இடுப்பில் செருகி இருப்பான்

கோடாலி கொண்டையும்
நடை தினுசும்
அவன் உடற்மொழிகள்

அகல்யா அக்காவிடம் ஒருமுறை
உன்ன மாதிரி மாரு வளர
என்னக்கா செய்யணும் என்று
கேட்டவனை விளக்க மாத்தால
அடித்த கதை எல்லோருக்கும் தெரியும்

இப்போது அவனிடம் யாரும்
பூ வாங்குவதில்லை

அதன் பின் அவனை
ரயில்வே ஸ்டேஷனில் பார்த்த போது
தாவணியும் ரவிக்கையும்
அணிந்து கீழே லுங்கியுமாய் இருந்தான்

நாகர்கோவில் மும்பை விரைவு வண்டியில்
ஏறியவனின் தீராக்கனவில்
ராமகிருஷ்ணனும் இருக்கலாம்